Internetjournalistiek wordt gekenmerkt door een verlies aan kwaliteit in ruil voor snelheid van berichtgeven. In plaats van een kwaliteitslabel, dragen websites vaak een 'entertainmentslabel'. Een snelle hap ontspanning in de vorm van een straffe roddel, een naakte 'ster' of live updates van het proces Els Clottemans.
Sex, roddels en sensatie
Schoolvoorbeeld van dit succesvolle principe is het redelijk recent opgestarte Clint magazine dat op vakkundige wijze sex met roddels en sensatie bundelt. Het magazine teert volledig op reclame-inkomsten en via een ingenieus mailingsysteem worden iedere dag nieuwe bezoekers geronseld.
Bewust controversieel
De aanpak van de artikels is vaak sterk subjectief en gekleurd. Populisme wordt niet uit de weg gegaan. Ook is het mogelijk om te reageren op de artikels, vroeger anoniem, nu moet je inschrijven met je e-mailadres. Vaak wordt het magazine in de commentssectie gelaakt omwille van zijn tactieken en technieken bij het opstellen van de artikels door de lezers. Dit is ironisch want vanzelfsprekend maakt het bewust opzoeken van de controverse, het magazine net aantrekkelijk.
Eén en al verlokking
Op goedkope wijze worden constant spanningsbogen gecreëerd. Ik kan niet anders dan toegeven dat dit best aangenaam lezen is. Ondertussen lonken begeerlijke dames vanaf de zijkanten naar je, smachtend om een klik. Een magazine zoals Satan himself zou redigeren. Eén en al verlokking.
Slotsom
Het enige probleem is dat je aan het einde van de rit helemaal niets overhoudt. Niets bijgeleerd, tijd verspilt, niets constructiefs opgedaan om later op ene andere manier toe te passen in je leven, noppes. Behalve dan het volgende: het is nu eenmaal leuk om een rioolkrant of – magazine met de grond gelijk te maken. Het geeft een soort artificieel gevoel van superioriteit bij de lezer. Niemand zal ooit in zijn sociale cirkel toegeven dat hij graag Clint leest, iedereen zal het eensgezind afkraken. En dat is net de hele opzet.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten